สงบ
สงบ...ท่ามกลางพายุร้าย
ความอดทนเป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่ส
สำหรับชีวิตที่ตีกรอบความอ
แม้จะเป็นเรื่องที่ยากในการผ
ที่สายลมแรงมาพร้อมกับพาย
เมื่อเรือเล็กๆ กลางทะเลไม่อาจเดินทางต่อไปได้
การหยุดและประคับประคองเรือไว้
จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งกว
ท่ามกลางสายลมที่พัดกระหน
นอกจากแสงปลาบแปลบของสายฟ้าจะไม
ยังนำความหวาดกลัวให้กับหัวใจที
ริมฝีปากจะแห้งโหย...และเค็มขื
การเป็นสิ่งมีชีวิตที่หมุดวนอยู
มีแต่จะถูกซัดเกลียวให้สาดกระทบโ
การเดินทางย่อมมีจุดหมายม
แต่การเดินเรือไม่มีทางเลี
เรือลำเล็กจะข้ามผ่านไปได้อย
ไม้พายเล็กๆ หรือจะทวนกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก
กราบเรือบางๆ หรือจะด้านเกลียวคลื่นที่สาดซ้ำ
เรื่องบางเรื่องอาจจะทำให
และบีบบังคับเราให้หาทางสู้จนส
และวิ่งวนคว้างไม่มีทางออก...ไม
ไม่มีใครรู้หรอกว่าหากหยุดวิ
ที่ที่ยืนพิงอยู่...อาจเป็นประต
เสี้ยววินาทีแห่งการหยุด..
หรือบางทีอาจต้องทำให้เรากล
แต่การกลับมาเริ่มต้นใหม่..
จุดมุ่งหมายอาจเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด
การประคองเรือให้อยู่นิ่งๆ เพื่อผ่านพายุต่างหาก
ที่สำคัญกว่า...
เพราะถ้าเรือแตก...ไม่ใช่เพ
แต่จะไม่มีแม้แต่การเดินทาง
หากสับสน...ลองหยุดนิ่ง
หากเหนื่อยล้า...ลองหยุดพัก
...ช้าสักก้าว...
แล้วเดินต่อไป
ความสุขสดใสอยู่ข้างหน้า
ความหวังมีจุดหมายอยู่ปลายทาง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น